Badania prenatalne vs nowy członek rodziny

Końcówka 12 tygodnia ciąży i zaplanowane na dzień 14.12 badania prenatalne wyczekiwane były przez nas rodziców z ogromną niecierpliwością. Dzień ten bez wątpienia był dla nas tym pełnym emocji ale, co najważniejsze obfitował w efekcie końcowym w ogromną radość. Nasz mały człowiek wygląda na zdrową i dobrze rozwijającą się dziecinę a ryzyko wystąpienia wad genetycznych jest bardzo niewielkie. Na taką wiadomość czekaliśmy-my rodzice-z utęsknieniem. W czasie gdy nasz maluszek wywijał koziołki w moim brzuchu, machał niesfornie rączkami i nogami, ogarnął nas błogi spokój. Czaszka/mózg, kręgosłup, brzuch, żołądek, pęcherz moczowy, ręce, stopy, kość nosowa i podniebienna są w normie i bez widocznych cech wad rozwojowych. W trakcie badania Pan doktor podtrzymywał optymistyczny nastrój sypiąc żartami jak z rękawa. W ten sposób wszystkie frustracje i niepokój uszły gdzieś w eter. Jeśli chodzi o płeć to w 12 tygodniu ciąży trudno jest ją jednoznacznie określić. Pan doktor stwierdził jednak pod koniec badania, iż  jest szansa na chłopca, gdyż między nogami jest widoczny jakiś ogonek a czy ten pozostanie ogonkiem już na zawsze okaże się przy kolejnym badaniu usg połówkowym. Czy to będzie Miłosz czy Malwinka jest dla nas doprawdy mało istotne, z jasnych i logicznych powodów. Jeśli chodzi o mnie i moje zwichrowane zdrowie i samopoczucie to mam dobre i złe wieści. Dobra wiadomość to taka, iż osiągnęłam w przeciągu tego miesiąca pełną remisję choroby Leśniowskiego-Crohna, co uważam za cud i dar od Boga. Morfologia jak i inne badania są w normie a proces zapalny się goi w zaskakujący tempie. Zła wiadomość to taka- odebrałam wyniki cytologii, które wskazują na stan przedrakowy/rakowy szyjki macicy. Natychmiastowo odstawiłam azathioprynę, która prawdopodobnie jest sprawcą całego zamieszania, bo tak to już jest, że pewne silne leki na jedno pomagają a na drugie szkodzą Wskazana jest tu dalsza diagnostyka nabłonka płaskiego. Hm, póki co staram się nie przejmować i cieszyć się tym co los mi daje. Wiem, tym razem miało być o świętach, prezentach, dekoracjach i po części jest bo fakt, iż będziemy mieli zdrowe dziecko jest dla mnie najwspanialszym  i najwięszkym choć mierzącym dopiero 55 mm świątecznym darem.

Przedstawiam wam zatem nowego członka rodzinki R. 

Portret

O ile dobrze pamiętam tu mamy brzuszek, nóżki i to coś między nogami oraz przepływy pępowinowe

Gabaryty naszej pociechy i termin porodu wg. usg 26.06.12 a wg. miesiączki 29.06.12 a więc pełnia lata.

P.S. Dałam plamę, bo najfajniejsze foto ukazujące całego szkraba chciałam wyprasować, gdyż tradycyjnie zostało przez oglądających wymięte jak psu z gardła. Tym o to sposobem zrobiło się czarne i prawie nic na nim nie widać. Tu proszę o brawo za moją pomysłowość, która czasem niestety pozastawia wiele do życzenia...